بهشت‌م گم شده بر باد رفته..

دلم میخواد بازم بتونم بنویسم اما دیگه نمی‌تونم.. دلم میخواد مثل قدیما کلمات روون بیان رو صفحه های سفید، قدیم تر وقتی غمگین بودم رفیق شفیق غم‌هام و تنهایی‌هام کلمات بودند. اما حالا؟ رفیق غم‌هام سکوته و سکوت تنهایی و تنهایی.. قرار بود نوشتن رو دوباره از نو از کاربلدش یاد بگیرم.. اما نشد که بشه. حالا من موندم و حسرت نویسندگی و حسرت خیلی چیزها...